Obszary te tworzą razem spójną funkcjonalnie sieć ekologiczną, której podstawowym zadaniem jest ochrona różnorodności biologicznej. Odbywa się to przez ochronę najcenniejszych oraz najrzadszych elementów przyrody. Dla każdego kraju i regionu określa się listę referencyjną siedlisk przyrodniczych i gatunków, dla których należy utworzyć obszary Natura 2000. Podstawę prawną sieci Natura 2000 stanowią dwa akty prawne: tzw. Dyrektywa Ptasia (Dyrektywa Rady 79/049/EWG z 2 kwietnia 1979 roku o ochronie dzikich ptaków) i Dyrektywa Siedliskowa (Dyrektywa Rady 92/43/EWG z 21 maja 1992 roku o ochronie siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory).

W granicach Nadleśnictwa Skierniewice znajdują się dwa specjalne obszary ochrony siedlisk. Obszary Natura 2000 zajmują 3% powierzchni nadleśnictwa.

PLH100015 „Dolina Rawki"
Powierzchnia całego obszaru wynosi 2525,40 ha, w tym w zarządzie nadleśnictwa 322,94 ha Został zatwierdzony w styczniu 2011 roku, jako obszar mający znaczenie dla Wspólnoty (OZW). Obejmuje obszar leżący między Żydomicami a Bolimowem, położony w centralnej części Niziny Środkowopolskiej, na obszarze granicznym dwóch mezoregionów: Równiny Łowicko-Błońskiej oraz Wysoczyzny Rawskiej. Głównym elementem tego obszaru jest rzeka Rawka i jej dolina. 42. km odcinek obszaru „Dolina Rawki" znajduje się na terenie Bolimowskiego Parku Krajobrazowego (BPK). Rzeka Rawka wraz ze swą doliną stanowi naturalną oś, przecinającą obszar parku w układzie południkowym. Jest to jednocześnie bardzo ważny element hydrologiczny, biocenotyczny i krajobrazowy BPK.  Obszar „Dolina Rawki" obejmuje trzy rezerwaty przyrody: krajobrazowo-wodny „Rawka" oraz leśne: „Ruda Chlebacz" i „Kopanicha". Usytuowanie „Doliny Rawki" w środkowej części kraju, między Łodzią a Warszawą, nadaje temu obiektowi szczególną rangę. Centralne położenie, ale przede wszystkim walory przyrodnicze tego terenu, zdecydowały o jego miejscu w sieci ekologicznej ECONET-PL, jako ważnego węzła ekologicznego.

Fot. Kamil Czech

PLH100028 „Polany Puszczy Bolimowskiej"
Powierzchnia całego obszaru wynosi 132,28 ha, w tym w zarządzie nadleśnictwa 91,83 ha. Został zatwierdzony w styczniu 2011 roku, jako obszar mający znaczenie dla Wspólnoty (OZW). Obszar składa się z czterech, starych, śródleśnych polan, z których dwie najcenniejsze mają pochodzenie autogeniczne (Strożyska, Siwica), a dwie – antropogeniczne (Olszówka, Bielawy). Zaproponowane do objęcia ochroną polany to ostatnie refugia półnaturalnych łąk ze związków Molinion i Arrhenatherion tak starych, że odznaczają się stabilnością pozwalającą im trwać mimo permanentnego niedoboru wód gruntowych i wieloletniego braku użytkowania. Na wszystkich polanach zaznacza się sukcesyjna presja zbiorowisk zaroślowych i leśnych. Jest to spowodowane obniżeniem poziomu wód gruntowych i wieloletnim brakiem tradycyjnego, kośnego użytkowania. Właściwa polanom śródleśnym przyroda najlepiej zachowała się na polanach autogenicznych (Siwica, Strożyska). Przyczyny tego stanu rzeczy to:

– wyższa odporność polan autogenicznych na procesy sukcesyjne;

– zabiegi ochrony czynnej (późne koszenie, podniesienie poziomu wód gruntowych) wykonywane w rezerwacie „Polana Siwica" przez zarządcę – Nadleśnictwo Skierniewice;

– koszenie części polany Strożyska przez prywatnych właścicieli gruntów.

Fot. Kamil Czech