Wydawca treści
Obszary Natura 2000
Europejska Sieć Ekologiczna Natura 2000 jest systemem obszarów połączonych korytarzami ekologicznymi.
Obszary te tworzą razem spójną funkcjonalnie sieć ekologiczną, której podstawowym zadaniem jest ochrona różnorodności biologicznej. Odbywa się to przez ochronę najcenniejszych oraz najrzadszych elementów przyrody. Dla każdego kraju i regionu określa się listę referencyjną siedlisk przyrodniczych i gatunków, dla których należy utworzyć obszary Natura 2000. Podstawę prawną sieci Natura 2000 stanowią dwa akty prawne: tzw. Dyrektywa Ptasia (Dyrektywa Rady 79/049/EWG z 2 kwietnia 1979 roku o ochronie dzikich ptaków) i Dyrektywa Siedliskowa (Dyrektywa Rady 92/43/EWG z 21 maja 1992 roku o ochronie siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory).
W granicach Nadleśnictwa Skierniewice znajdują się dwa specjalne obszary ochrony siedlisk. Obszary Natura 2000 zajmują 3% powierzchni nadleśnictwa.
PLH100015 „Dolina Rawki"
Powierzchnia całego obszaru wynosi 2525,40 ha, w tym w zarządzie nadleśnictwa 322,94 ha Został zatwierdzony w styczniu 2011 roku, jako obszar mający znaczenie dla Wspólnoty (OZW). Obejmuje obszar leżący między Żydomicami a Bolimowem, położony w centralnej części Niziny Środkowopolskiej, na obszarze granicznym dwóch mezoregionów: Równiny Łowicko-Błońskiej oraz Wysoczyzny Rawskiej. Głównym elementem tego obszaru jest rzeka Rawka i jej dolina. 42. km odcinek obszaru „Dolina Rawki" znajduje się na terenie Bolimowskiego Parku Krajobrazowego (BPK). Rzeka Rawka wraz ze swą doliną stanowi naturalną oś, przecinającą obszar parku w układzie południkowym. Jest to jednocześnie bardzo ważny element hydrologiczny, biocenotyczny i krajobrazowy BPK. Obszar „Dolina Rawki" obejmuje trzy rezerwaty przyrody: krajobrazowo-wodny „Rawka" oraz leśne: „Ruda Chlebacz" i „Kopanicha". Usytuowanie „Doliny Rawki" w środkowej części kraju, między Łodzią a Warszawą, nadaje temu obiektowi szczególną rangę. Centralne położenie, ale przede wszystkim walory przyrodnicze tego terenu, zdecydowały o jego miejscu w sieci ekologicznej ECONET-PL, jako ważnego węzła ekologicznego.
Fot. Kamil Czech
PLH100028 „Polany Puszczy Bolimowskiej"
Powierzchnia całego obszaru wynosi 132,28 ha, w tym w zarządzie nadleśnictwa 91,83 ha. Został zatwierdzony w styczniu 2011 roku, jako obszar mający znaczenie dla Wspólnoty (OZW). Obszar składa się z czterech, starych, śródleśnych polan, z których dwie najcenniejsze mają pochodzenie autogeniczne (Strożyska, Siwica), a dwie – antropogeniczne (Olszówka, Bielawy). Zaproponowane do objęcia ochroną polany to ostatnie refugia półnaturalnych łąk ze związków Molinion i Arrhenatherion tak starych, że odznaczają się stabilnością pozwalającą im trwać mimo permanentnego niedoboru wód gruntowych i wieloletniego braku użytkowania. Na wszystkich polanach zaznacza się sukcesyjna presja zbiorowisk zaroślowych i leśnych. Jest to spowodowane obniżeniem poziomu wód gruntowych i wieloletnim brakiem tradycyjnego, kośnego użytkowania. Właściwa polanom śródleśnym przyroda najlepiej zachowała się na polanach autogenicznych (Siwica, Strożyska). Przyczyny tego stanu rzeczy to:
– wyższa odporność polan autogenicznych na procesy sukcesyjne;
– zabiegi ochrony czynnej (późne koszenie, podniesienie poziomu wód gruntowych) wykonywane w rezerwacie „Polana Siwica" przez zarządcę – Nadleśnictwo Skierniewice;
– koszenie części polany Strożyska przez prywatnych właścicieli gruntów.
Fot. Kamil Czech